خداى تبارك و تعالى مى فرمايد:

هر كه پناه به من آورد طلب او را كفايت كنم ،

و هر كه از من چيزى بخواهد به او ببخشم ،

و هر كه مرا بخواند او را اجابت كنم و دعاى او را تاخير

مى اندازم و معلق مى ماند، و حال آنكه اجابت خواهم كرد،

تا تمام شود قضاى من ، پس هرگاه تمام شد

برآورم آنچه سوال كرده است.