خدای من تنها دریایی ست که وسعتش را هیچ دبیر جغرافیایی، تخمین نمی زند ...

خدای من، تنها اقیانوسی ست که وقتی غرقش شوی، ترا پـــس نـــمی زند ...

خدای من تنها دلیلی ست که حجم تنهایی یک دم سکوت را بی مقدمه " تکمیل " می کند

خدای من همان تکیه گاه محکمی ست که با او هم نباشی، رهایت نمی کند ...

خدای من، تنها غریبی ست که همه او را می شناسند ...

تنها هم بازی که در دورِ هزار دست شطرنج با او، مات نمی شوی

خدای من تنها دوستی ست که هر چند فقط در مشکلات با او روراست باشی، اما

او خریدار اشک های شوقت هم می شود ...

" بعضی از آدمها با اینکه خدا را می شناسند با اینکه دوستش دارند اما ...

همیشه خدا را ناراحت می کنند ... می دانند راه کج هیچ وقت به منزل نمی رسد ولی

باز گناه می کنند " یکی نیست به اینها بگوید:

بـــــا کــــافران چـــه کــــــارتـــــ گــــر بُـتـــــ نــــمی پــــرســــتی